راهنمای رانندگی در پاراگوئه نکاتی برای رانندگی ایمن

پاراگوئه به خاطر علاقه اش به فوتبال و شگفتی های طبیعی شگفت انگیز معروف است. این کشور محصور در خشکی دارای یکی از بزرگترین نیروگاه های برق آبی در سطح جهان است که 80 درصد برق خود را از آنجا دریافت می کند. کشورهای معروفی مانند برزیل و آرژانتین به پاراگوئه متصل شدند. با این حال، در مورد گردشگری مانند سایر کشورهای همسایه مورد استقبال قرار نگرفته است.

با این وجود، به دلیل فرهنگ و مکان‌های ارزشمندش، هنوز یکی از هیجان‌انگیزترین کشورهایی است که باید از آن بازدید کرد. پاراگوئه یکی از کشورهای جهان است که مردم آن دو زبانه هستند. مردم اینجا به زبان اسپانیایی صحبت می کنند و اکثریت آنها نیز به زبان بومی گوارانی جمعیت آن صحبت می کنند.

همانطور که می گویند، سفر و رانندگی در پاراگوئه می تواند به یکباره دشوار، ماجراجویانه و چالش برانگیز باشد. در این راهنما مواردی وجود دارد که باید قبل از سفر به پاراگوئه آماده و به خاطر بسپارید. همچنین اگر می خواهید بیشتر از آنچه از یک گردشگر انتظار می رود بمانید، باید مواردی را در نظر بگیرید. این همچنین به عنوان راهنمای شما در مورد قوانین و آداب رانندگی، شرایط جاده و راه‌های کرایه ماشین در پاراگوئه خواهد بود.

پاراگوئه کشوری در آمریکای جنوبی است که پایتخت آن آسونسیون است. پاراگوئه برخی از سنت‌های این کشور را حفظ کرده است که گردشگران می‌توانند از طریق جشنواره‌های رنگارنگ، غذاهای محلی، و مقاصد تاریخی با تاریخ تاریخی و فرهنگ غنی خود تجربه کنند. آنها حتی زبان گوارانی چند صد ساله خود را حفظ کردند.

پاراگوئه دومین کشور محصور در خشکی در آمریکای جنوبی است که بولیوی دیگر آن است. برزیل از شرق و شمال شرق، بولیوی از شمال غربی و آرژانتین از جنوب و جنوب غربی آن را محدود می کند. از آنجایی که پاراگوئه محصور در خشکی است، می توان انتظار داشت که پاراگوئه هیچ گونه آب نداشته باشد، اما آنها دارند. این کشور دارای سواحل، سواحل و بنادر در رودخانه های پاراگوئه و پارانا است که جای خود را به اقیانوس اطلس می دهد.

کشورهای دیگر ممکن است با آن هم مرز باشند، اما این کشور آمریکای جنوبی صاحب بزرگترین نیروی دریایی این کشور محصور در خشکی است. این کشور دارای هوانوردی دریایی، گارد ساحلی و سپاه دفاع از رودخانه است که همه بخشی از نیروی آن هستند. پاراگوئه با توجه به سکونتگاه ها و تمدن های مختلف در تاریخ خود کشوری با سنت های طولانی دارد.

در پاراگوئه دو زبان رسمی وجود دارد - اسپانیایی و گوارانی. اسپانیایی توسط 87 درصد از جمعیت پاراگوئه استفاده می شود، بیشتر در مدارس، دولت، بخش تجاری، و رسانه ها. در همین حال، زبان گوارانی از فرهنگ بومی گوارانی آمده است که تقریباً 90 درصد از جمعیت آن از آن استفاده می‌کنند. تنها تعداد کمی از مردم این کشور به زبان انگلیسی صحبت می کنند، بنابراین بهتر است قبل از سفر به پاراگوئه، عبارات اسپانیایی را آماده کنید.

مساحت 406،752 کیلومتر مربع از زمین پاراگوئه شامل دشت‌های چمن‌زار و تپه‌های جنگلی کم ارتفاع در شرق ریو پاراگوئه و دشت‌های باتلاقی کم ارتفاع در سمت غربی رودخانه منطقه چاکو است. برخی از مناطق پاراگوئه دورتر از رودخانه، مناظر تحت سلطه جنگل‌ها، جنگل‌ها و بوته‌ها هستند. پاراگوئه شرقی دارای ارتفاع بالاتری است، جایی که اکثر جمعیت این کشور در آن قرار دارند.

ساکنان اولیه پاراگوئه گوارانی ها در سال 1537 تحت رژیم اسپانیا بودند. در طول قرن هفدهم، یسوعیان پاراگوئه را مرکز مأموریت خود قرار دادند و مردم گوارانی را به مسیحی تبدیل کردند و فرهنگ اروپایی را معرفی کردند. پاراگوئه در قرن نوزدهم استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد. با این حال، یک سری از دولت های خودکامه بر آنها حکومت کردند.

این کشور به دوره جنگ پاراگوئه در 1864-1870 پایان داد که طی آن این کشور 25-33٪ از خاک خود را به آرژانتین، برزیل و اروگوئه و نیمی از جمعیت خود از دست داد. پاراگوئه بار دیگر درگیر درگیری بین المللی دیگری به نام جنگ چاکو در 1932-1935 علیه بولیوی شد. این بار پاراگوئه ای ها پیروز شدند. آنها تا سال 1989 پس از پایان حکومت 35 ساله آلفردو استروسنر از طریق یک کودتای نظامی داخلی، دیکتاتوری نظامی را تجربه کردند.

پاراگوئه یک حکومت جمهوری دموکراتیک نمایندگی را اعمال می کند. رئیس جمهور به عنوان رئیس دولت کار می کند و قدرت دولت و قانونگذاری به دو مجلس کنگره ملی داده می شود. در همین حال، قوه قضاییه به دادگاه ها و دادگاه های قانون مدنی و دیوان عالی دادگستری 9 نفره رسیدگی می کند.

پاراگوئه با وجود محصور در خشکی توسط کشورهای بزرگتر و بسیار محبوب در آمریکای جنوبی، در سال 2018 بیش از 1.18 میلیون گردشگر را در خود جای داده است. پاراگوئه با فرهنگ غنی، سنت های رنگارنگ و جشنواره های خود به سمت ورود گردشگران بسیار بالاتری می رود. نه تنها فرهنگ و سنت جالب آن، بلکه زیبایی طبیعی پاراگوئه نیز از طبیعت وحشی گرفته تا آبشارهای فروریخته را منعکس می کند.

گردشگران می توانند ذخایر طبیعی مختلف، غذاهای محلی، نقاشی های غار باستانی و موارد دیگر را در این کشور آمریکای جنوبی کشف کنند. اگر دوست دارید در سفر جاده ای خود کمی هیجان داشته باشید، می توانید شاهد رویدادهای موتوراسپرت باشید و به طبیعت گردی در کوه پاراگوئه بروید.

مجوز رانندگی بین المللی گواهینامه محلی شما را به اجاره و رانندگی یک کشور خارجی ترجمه می کند. یک IDP برای اطمینان از ایمنی شما و جلوگیری از بروز مشکل با مقامات هنگام رانندگی در پاراگوئه ضروری است. از خواندن تا فصل های بعدی کشف کنید که IDP چیست و چگونه کار می کند.

IDP صادر شده توسط انجمن بین المللی رانندگان در 150 کشور در سراسر جهان معتبر است، بنابراین دریافت آن هدر دادن پول شما نیست. برای کشورهای آمریکای جنوبی که در پاراگوئه رانندگی می کنند، IDP لزوماً مورد نیاز نیست. با این حال، تامین امنیت یکی از آنها سودمند است، فقط برای اطمینان از اینکه آیا مقامات آن را درخواست خواهند کرد، به ویژه در پست های بازرسی مرزی. هنگام رانندگی در پاراگوئه، الزاماتی مانند IDP و گواهینامه رانندگی برای جلوگیری از بروز هر گونه مشکلی مورد نیاز است.

با توجه به اینکه شهروند کشورهای آمریکای جنوبی هستید، رانندگی در پاراگوئه با گواهینامه مجاز است. کسانی که خارج از آمریکای جنوبی هستند باید یک مجوز رانندگی بین المللی برای اجاره و رانندگی وسیله نقلیه در این کشور داشته باشند. برای اطمینان از اینکه همه چیز به آرامی پیش می رود، از اجاره ماشین گرفته تا کاوش در پاراگوئه، بهتر است یک IDP بگیرید.

گواهینامه رانندگی محلی خود را با مجوز رانندگی بین المللی خود اشتباه نگیرید. IDP گواهینامه محلی شما را به 12 زبان به رسمیت شناخته شده سازمان ملل ترجمه می کند، بنابراین مقامات می توانند گواهینامه رانندگی شما را تأیید کنند که آیا معتبر است یا خیر. با این حال، شما نمی توانید یک ماشین اجاره کنید و تنها با استفاده از IDP خود در کشورهای خارجی رانندگی کنید. هنگام رانندگی در پاراگوئه، گواهینامه رانندگی و IDP باید با هم باشند.

IPD صادر شده توسط انجمن بین المللی رانندگان از یک تا سه سال اعتبار دارد. بستگی به مدت زمان اعتبار دارد. اگر فکر می کنید اعتبار یک ساله برای شما در هنگام رانندگی در پاراگوئه بسیار کوتاه است، اعتبار را به دو یا سه سال به روز کنید. هرچه اعتبار بیشتر باشد، هزینه آن نیز بیشتر می شود. هنگامی که پس از رانندگی در پاراگوئه منقضی شد، IDP خود را با پیروی از همان مراحل اولین باری که درخواست دادید، به روز کنید.

هر فردی که 18 سال سن داشته باشد و گواهینامه رانندگی معتبر داشته باشد می تواند برای IDP اقدام کند. تامین امنیت یک IDP بدون دردسر است زیرا می توانید آن را به صورت آنلاین انجام دهید. برای اطمینان کامل از یک IDP برای رانندگی در پاراگوئه ، به شرایطی مانند گواهینامه رانندگی معتبر و تصویری در اندازه پاسپورت نیاز دارید.

شما از فرم ارائه شده در وب سایت انجمن بین المللی رانندگان برای شروع درخواست خود استفاده می کنید. برای درخواست IDP خود قبل از رانندگی در پاراگوئه، کد پستی، آدرس، نام و آدرس ایمیل شما باید در فرم درخواست باشد. پس از تایید، یک ایمیل با یک کپی دیجیتال از IDP خود در عرض دو ساعت دریافت خواهید کرد. هنگام دریافت جایگزین IDP برای ادامه رانندگی در پاراگوئه، کد پستی باید در آدرس فعلی شما درج شود.

هیچ چیز بهتر از آسایش و آزادی شما با داشتن وقت خود در کاوش در کشورهای خارجی نیست. زمانی که در پاراگوئه هستید، بهتر است ماشین کرایه کنید زیرا برخی از مقاصد با وسایل حمل و نقل عمومی قابل دسترسی نیستند. برای اطلاع از ارائه دهندگان اجاره خودرو که می توانید برای نیازهای رانندگی خود در کشور از آنها استفاده کنید و مدارک لازم را که برای اجاره خودرو به آنها نیاز دارید، موارد زیر را بخوانید.

چندین شرکت کرایه اتومبیل در پاراگوئه وجود دارد. اگر می‌خواهید یک ارائه‌دهنده اجاره خودرو در دسترس‌تر در نزدیکی منطقه خود انتخاب کنید، می‌توانید Localiza را انتخاب کنید. ده فروشگاه فیزیکی در سراسر کشور دارد و یکی از آنها در پایتخت کشور آسونسیون است. Localiza همچنین توسط اکثر مسافران یکی از ارزان ترین آژانس های کرایه اتومبیل در کشور محسوب می شود.

محبوب ترین آژانس کرایه اتومبیل در بین گردشگران پاراگوئه Sixt است. آنها محبوبیت آن را از نظر خدمات مشتری و ماشین های اجاره ای با کیفیت بالا دسته بندی کردند. Sixt دومین آژانس کرایه اتومبیل با بیشترین تعداد مکان در کشور است، عمدتا در Asunción. آنها انتخاب گسترده ای از خودروهای اجاره ای، از خودروهای اقتصادی، لوکس، اسپورت و SUV را ارائه می دهند. در زیر سایر ارائه دهندگان کرایه اتومبیل در پاراگوئه که ممکن است در نظر بگیرید آورده شده است.

• آویس
• بودجه
• یوروپکار
• هرتز
• شرکت، پروژه

مدارک مهمی که برای کرایه ماشین باید ارائه دهید گواهینامه رانندگی معتبر محلی شما و مدارک صادر شده توسط دولت ما مانند پاسپورت شما برای شناسایی مناسب است. دریافت مجوز رانندگی بین المللی بسیار مهم است زیرا شرکت های کرایه اتومبیل احتمالاً آن را درخواست می کنند، به خصوص اگر گواهینامه شما به زبان مورد استفاده در پاراگوئه نباشد. این همیشه می تواند برای تکمیل گواهینامه رانندگی محلی شما مفید باشد.

زمانی که قصد دارید در پاراگوئه رانندگی کنید، به ترجیحات و نیازهای سفر شما بستگی دارد. خودروهای مقرون به صرفه به دلیل کارایی و صرفه جویی در مصرف سوخت، بیشترین نوع خودروهای اجاره ای را دارند. با این حال، اگر قصد دارید در مقاصدی دور از شهر رانندگی کنید، توصیه می شود یک خودروی SUV یا 4x4 کرایه کنید. بیشتر جاده های منتهی به ولایات و ولسوالی ها آسفالت نشده است و تردد خودروهای کوچک را سخت می کند.

نرخ اجاره اولیه از شرکتی به شرکت دیگر متفاوت است. با این حال، اکثر بسته‌های اجاره خودرو شامل مسافت پیموده شده نامحدود، مالیات‌های محلی، بیمه مسئولیت شخص ثالث و در صورت تمایل می‌شوند. Localiza یک بسته 19 دلاری در روز ارائه می دهد. شرکت‌های اجاره‌ای معمولاً برای افزودنی‌هایی مانند صندلی کودک، جی‌پی‌اس، خدمات حمل و نقل و هزینه راننده زیر سن قانونی، هزینه اضافی دریافت می‌کنند. قبل از رانندگی در پاراگوئه، قیمت‌های پایه از شرکت‌های مختلف اجاره خودرو برای مقایسه آنها مورد نیاز است.

همچنین مراقب هزینه های اضافی اعلام نشده باشید. این احتمال وجود دارد که تا زمانی که به فروشگاه مراجعه می‌کنید و ماشین خود را برای شروع رانندگی در پاراگوئه تحویل می‌گیرید، آژانس نرخی متفاوت از آنچه قبلاً توافق شده بود، اعلام کند. اکثر شرکت های اجاره خودرو از شما می خواهند که در صورت عدم بازگشت خودرو در تاریخ توافق شده، 24 ساعت دیگر را پرداخت کنید. پس از رانندگی در پاراگوئه، اگر امروز تاریخ برنامه ریزی شده برای بازگرداندن خودروی اجاره ای شما است، مطمئن شوید که مهلت تعیین شده را رعایت کنید.

برای افراد محلی، برای اجاره ماشین باید حداقل 18 سال سن داشته باشد. اکثر شرکت‌های کرایه اتومبیل از یک گردشگر می‌خواهند که حداقل ۲۵ سال سن داشته باشد. با این حال، برای افراد 21 ساله معافیت وجود دارد. تنها تفاوت این است که برای افراد زیر 25 سال، یک زیر سن قانونی اضافه بر نرخ اجاره اولیه انتخابی شما وجود دارد.

اکثر شرکت‌های اجاره‌ای خودرو، برای اجاره و رانندگی خودرو در پاراگوئه، مستاجر را ملزم به داشتن بیمه نامه می‌کنند. توافق شما در مورد اجاره وسیله نقلیه شامل هزینه بیمه مسئولیت شخص ثالث است. آژانس اجاره هر گونه ادعا از طرف های دیگر را در صورت بروز حادثه پرداخت می کند.

هزینه بیمه کرایه خودرو به طور معمول 50 دلار در روز است. ممکن است شرکت ها با میزان پوشش متفاوت باشند. برای بررسی شرایط و ضوابط آژانس قبل از انتخاب یکی، به آن مراجعه کنید. می‌توانید پوشش دیگری برای سفر خود اضافه کنید، اما هزینه بیشتری برای شما در بر خواهد داشت.

در پاراگوئه، شرکت های کرایه اتومبیل از شما می خواهند که برای اجاره اتومبیل بیمه داشته باشید. معمولاً پس از رزرو اتومبیل کرایه، انواع مختلفی از بیمه را پیدا می کنید. برخی از آنها به شرح زیر است:

• معافیت ضرر و زیان این همچنین به عنوان معافیت خسارت برخورد شناخته می شود که مسئولیت شما را در صورت آسیب دیدن خودرو پوشش می دهد. این نوع بیمه مسئولیت مالی شما را در قبال هر گونه ضرر و زیان وارده به وسیله نقلیه اجاره ای نادیده می گیرد. می توانید با شرکت های کرایه اتومبیل چک کنید، زیرا قیمت آن متفاوت است و به ایالتی که در آن هستید و ماشینی که اجاره می کنید بستگی دارد.
• پوشش مسئولیت این خسارات وارده به هر گونه اموال و هزینه های پزشکی برای مسافران وسیله نقلیه دیگر در صورت برخورد با هر گونه برخورد را پوشش می دهد. اگر بیمه خود را دارید، بررسی کنید که چقدر پوشش مسئولیت به طور خاص برای اجاره ارائه می کند.
• بیمه نامه حوادث شخصی. این بیمه در صورت بروز حادثه هزینه های درمانی راننده و سرنشینان را بر عهده خواهد داشت. اگر فکر می کنید بیمه درمانی موجود شما برای هزینه های پزشکی در صورت بروز حادثه کافی نیست، می توانید این بیمه را در نظر بگیرید.
• اثرات شخصی. این بیمه نامه ای است که در صورت سرقت داخل خودرو بیمه نامه ای ارائه می کند. بیمه اتومبیل شما هیچ گونه از دست دادن اشیاء قیمتی شما را در داخل وسیله نقلیه ای که اجاره کرده اید پوشش نمی دهد.

این نوع بیمه واقعاً پس از تحویل گرفتن ماشین اجاره ای با شما در میان گذاشته می شود. همچنین مناسب است که هر میزان پوشش را بپرسید زیرا اجاره خودرو با آنچه مجاز است و در خط مشی های آنها متفاوت است. به یاد داشته باشید که بیمه اضافی برای رانندگی شما در پاراگوئه به معنای پرداخت هزینه اضافی برای هر بیمه ای است که انتخاب می کنید.

اکنون که کرایه اتومبیل خود را رزرو کرده اید و برنامه سفر خود را آماده کرده اید، وقت آن است که کشور را با قوانین و مقررات آن در جاده ها آشنا کنید. رانندگی در پاراگوئه برای گردشگرانی که با رانندگی در جاده‌های آسفالت‌نشده آشنایی ندارند، کاملاً یک چالش است. در زیر برخی از قوانین جاده ای وجود دارد که باید هنگام رانندگی در پاراگوئه، چه در شهر و چه در جاده های روستایی، رعایت کنید.

هنگام رانندگی در پاراگوئه هیچ معافیتی به گردشگران داده نمی شود. مردم محلی و گردشگران باید قوانین جاده را رعایت کنند. یک راننده در پاراگوئه برای رانندگی قانونی در این کشور باید حداقل 18 سال سن داشته باشد. همیشه باید مدارک لازم مانند گواهینامه رانندگی، IDP، پاسپورت و ویزا را به همراه داشته باشید. برای سایر قوانین اساسی که باید به خاطر بسپارید، فصل های بعدی را بخوانید.

اگر نیاز دارید به تماس مهمی پاسخ دهید، باید از تلفن خود از طریق سیستم هندزفری استفاده کنید. پیمایش از طریق تلفن همراه هنگام رانندگی مجاز نیست زیرا تمرکز شما را از رانندگی جدا می کند. در صورت نگرانی فوری مبنی بر اینکه نیاز به استفاده از تلفن خود دارید، می توانید در مکانی امن پارک کنید و این کار را انجام دهید.

حد مجاز الکل خون پاراگوئه 80 میلی گرم در هر 100 میلی لیتر خون است. این به این معنی است که شما نباید از دستورالعمل تحمیل شده عبور کنید وگرنه جریمه خواهید پرداخت. به یاد داشته باشید که مقامات کشور تست تنفس تصادفی و همچنین در ایست های بازرسی انجام می دهند. و حتی اگر پاراگوئه به کسی اجازه نوشیدن الکل را بدهد، باز هم رانندگی با کمترین تأثیر در بدن شما توصیه نمی شود زیرا نه تنها باعث جریمه شما می شود بلکه منجر به تصادف نیز می شود.

هنگامی که در حال تغییر جهت یا بیرون آمدن از تقاطع ها هستید، علامت دادن به سایر رانندگان نشانه احترام است. همیشه به یاد داشته باشید که به سایر رانندگان علامت دهید، ممکن است در جاده های حومه شهر یا شهر باشد. به این ترتیب می توانید هنگام کاوش در پاراگوئه از تصادف جلوگیری کنید. همچنین، چراغ‌های راهنمایی برای راهنمایی شما به تقاطع‌ها و تقاطع‌ها وجود دارد، اما آمادگی مضاعف هنگام رانندگی در جاده‌های خارجی، ارزش دارد.

برخی از فضاهای خالی در پاراگوئه پارکینگ هستند. می‌توانید محل پارک را انتخاب کنید، زیرا مؤسسات تجاری با پارکومتر و بلیط، مکان‌های پارکینگ را نصب می‌کنند. پارک کردن در کنار جاده قابل توجه است، اما مطمئن شوید که جاده ها، جاده ها و ورودی موسسات اورژانس مانند بیمارستان ها را مسدود نکنید.

مهم است که قبل از خروج از شرکت کرایه خودرو، ماشینی را که کرایه می‌کنید، بررسی کنید. این تضمین می کند که وسیله نقلیه از موتور گرفته تا شیشه ها، درهای خودرو، برف پاک کن ها و لاستیک ها در شرایط خوبی قرار دارد. شما نباید چند قطعه از تجهیزات را فراموش کنید: جعبه کمک های اولیه، جلیقه های دید، منحرف کننده های پرتو، و مثلث های هشدار دهنده. اینها برای زمانی که ممکن است درگیر تصادف شوید ضروری هستند. همچنین، برای راهنمایی شما در رانندگی در پاراگوئه، یک نقشه می تواند مفید باشد.

اگر بر روی خودرو خراش یا برآمدگی مشاهده کردید، فورا به نمایندگی اجاره خودرو اطلاع دهید. وقتی صحبت از انواع گیربکس خودرو به میان می آید، شما این آزادی را دارید که از بین گیربکس اتوماتیک یا دستی انتخاب کنید. اگر به دنبال بهره وری بهتر سوخت هستید، گیربکس دستی معمولا کیلومترهای بیشتری از سوختی که پمپ می کنید دریافت می کند. با این حال، با توجه به اینکه در یک کشور خارجی هستید، باز هم بستگی به میزان راحتی شما در رانندگی با انواع گیربکس خاص دارد.

جدای از قوانین خاصی که هنگام رانندگی در پاراگوئه اجرا می شود، دستورالعمل های کلی وجود دارد که باید در نظر بگیرید. این دستورالعمل ها نه تنها در پاراگوئه قابل اجرا هستند، بلکه می توانید در سفر به کشور دیگری از آنها استفاده کنید. در اینجا برخی از یادآوری های رانندگی وجود دارد که هنگام حضور در پاراگوئه باید به آنها توجه داشته باشید.

پاراگوئه محدودیت‌های سرعت متفاوتی را در مکان‌های خاص اعمال می‌کند. رانندگان باید حداکثر سرعت مجاز 80 کیلومتر در ساعت را در شهرها و سایر مناطق شهری حفظ کنند. این در حالی است که حداکثر سرعت مجاز در مناطق روستایی 50 کیلومتر در ساعت و در بزرگراه ها 110 کیلومتر در ساعت است. ممکن است دوربین‌های سرعت ثابت زیادی در مناطق پاراگوئه نصب نشده باشند، اما پلیس همیشه دوربین‌های سرعت متحرک را حمل می‌کند و در جاهایی که محدودیت سرعت نامشخص است یا جایی که محدودیت تغییر می‌کند از آنها استفاده می‌کند.

جاده‌های آسونسیون و شهرهای کلیدی عمدتاً آسفالت‌شده و در وضعیت خوبی هستند. با این حال، آنها می توانند در معرض سیل پس از یک بارندگی شدید باشند. هنگام رانندگی در پاراگوئه، شهر جاده های آسفالته دارد. با این حال، همانطور که به سمت مناطق روستایی رانندگی می کنید، جاده ها ممکن است ناهموار و ناهموار شوند. جاده های ملی در مناطق روستایی مانند بزرگراه ترانس چاکو احتمالاً چاله هایی دارند، بنابراین باید مراقب باشید. از استفاده از تلفن همراه خودداری کنید و زمانی که در جاده هستید بیشتر محتاط باشید.

اکثر کشورها و پاراگوئه یک رانندگی در سمت راست جاده داشتند. این یک قانون اساسی است که راننده نباید فراموش کند. رانندگان باید قوانین را رعایت کنند اما از برخی که آنها را رعایت نمی کنند نترسید. فقط مطمئن شوید که شما و ماشینتان همه تجهیزات را برای رسیدگی به شرایط ناگوار دارید. جاده های آسفالت شده هنگام رانندگی در پاراگوئه اکنون. با این حال، در چند روز آینده چاله. برخی از جاده ها در حومه کشور به دلیل بارندگی های شدید دچار فرسودگی می شوند.

اگرچه برخی از رانندگان محلی از نظر مذهبی پیروی نمی کنند، اما هر کسی که سوار وسیله نقلیه می شود باید برای کل سفر از کمربند ایمنی استفاده کند. بچه ها باید در قسمت عقب ماشین بنشینند. پاراگوئه قانون خاصی در مورد صندلی کودک ندارد. توصیه می شود از یکی برای کودکان نوپا برای ایمنی استفاده کنید. می‌توانید از ارائه‌دهنده اجاره‌ای خود درخواست کنید تا یک صندلی ماشین به عنوان مکمل بسته اجاره‌ای خود داشته باشید.

هنگام رانندگی در پاراگوئه، جدای از آشنایی با نقشه و جاده، پیگیری و توجه به علائم راهنمایی و رانندگی ضروری است. برخی از علائم ممکن است قبلاً برای شما آشنا باشند زیرا در بسیاری از کشورها نیز از آنها استفاده می شود. با این وجود، تازه کردن حافظه خود در این علائم و آشنایی با برخی از مواردی که برای شما تازگی دارند، به شما آسیبی نمی رساند. ممکن است هنگام رانندگی در پاراگوئه هیچ علامت ترافیکی قابل مشاهده ای وجود نداشته باشد، اما جاده زیر می تواند به عنوان یک مرجع مفید باشد.

علائم هشدار دهنده جاده به شما اطلاع می دهد که جاده قبل از رانندگی شما تغییر می کند. برخی از آنها خطرات یا موانع موقت جاده هستند.

• "Pare " - Stop Sign Ahead
• ترافیک دو طرفه در پیش است
• تقاطع با یک جاده فرعی جلوتر
• جاده جلوتر باریک می شود
• پل باریک جلوتر
• بادهای متقابل خطرناک
• سطح ناهموار
• دست انداز جلو
• سطح جاده لغزنده
• دور جلوتر
• ترافیک دو طرفه در پیش است
• تقاطع از سطح (چند مسیر)
• چهارراه پیش رو
• جاده جلوتر باریک می شود
• درجه شیب دار به سمت بالا
• سطح جاده سست

علائم جاده ای اجباری به راننده می گوید که در یک منطقه خاص یا جاده های خاص چه کاری انجام دهد. اینها علائمی هستند که برای تعیین تعهدات خودروهایی که در مسیرهای خاص تردد می کنند استفاده می شود.

• مستقیم جلوتر
• جلو به راست بپیچید
• نگه داشتن راست
• از دو طرف عبور کنید
• مسیر استفاده مشترک
• فقط حمل و نقل
• فقط دوچرخه
• میدان
• مستقیم ادامه دهید
• مستقیم یا راست پیش بروید
• از دو طرف عبور کنید
• سبقت مجاز
• مسیر استفاده مشترک
• فقط حمل و نقل
• فقط دوچرخه

علائم جاده ای اولویت نشان دهنده ترتیبی است که وسایل نقلیه باید ابتدا از تقاطع ها عبور کنند. این علائم نشان می دهد که چه کسی حق دارد زودتر برود تا از درگیری در جاده جلوگیری کند.

• تسلیم / راه دادن
• ورود ممنوع
• جاده مسدود است
• تسلیم شدن به ترافیک پیش رو
• حداکثر سرعت مجاز
• حداکثر ارتفاع
• حداکثر وزن
• عبور عابر پیاده ممنوع

برای تعیین حق تقدم هنگام رانندگی در پاراگوئه می توانید از علائم راهنمایی و رانندگی و چراغ های راهنمایی استفاده کنید. با این حال، در برخی از مناطق روستایی که چراغ ها و علائم کمی در دسترس هستند، ممکن است متفاوت باشد. هرکس زودتر به تقاطع برسد، باید اول برود. به یاد داشته باشید که تسلیم خودروهایی شوید که در حال حاضر در گوشه هستند.

و در صورت شک، باید به ماشین سمت راست خود تسلیم شوید. در صورت تقاطع های یک یا دو لاین در یک جاده یا بزرگراه بزرگتر، رانندگان در جاده کوچکتر باید تسلیم آن خودروها در جاده بزرگتر شوند. جاده های بزرگتر معمولاً محدودیت سرعت بیشتری دارند، بنابراین باید از این واقعیت نیز آگاه باشید.

مانند بسیاری از کشورها، برای رانندگی در پاراگوئه باید حداقل 18 سال سن داشته باشید. برخی از شرکت های اجاره ای برای اجاره خودرو از شما می خواهند که حداقل 21 سال سن داشته باشید. صرف نظر از این، شما همچنان باید مدارک لازم مانند گواهینامه رانندگی و IDP خود را داشته باشید.

سبقت گرفتن، در بیشتر موارد در پاراگوئه، خطرناک است. به همین دلیل است که هنگام سبقت گرفتن از خودروهای جلوتر باید مراقب باشید. شما باید در سمت چپ جاده سبقت بگیرید. در پاراگوئه، بیشتر وسایل نقلیه عمومی و رانندگان محلی تمایل به سبقت غیرمجاز دارند. قبل از سبقت گرفتن، باید به راننده پشت سر خود علامت دهید و مطمئن شوید که هیچ وسیله نقلیه دیگری به جز شما سبقت نمی گیرد. از سبقت گرفتن در جاده های باریک برای جلوگیری از هر گونه برخورد یا تصادف خودداری کنید.

در پاراگوئه رانندگی در سمت راست جاده باید به هر قیمتی انجام شود. این ممکن است برای اکثر گردشگران مشکلی نداشته باشد زیرا حدود 163 کشور در سراسر جهان همین قانون را اجرا می کنند. با این حال، اگر از کشوری می‌آیید که در سمت چپ جاده رانندگی می‌کنید، سازگاری با این قانون زمان می‌برد. با این حال، هنگام رانندگی در جاده پاراگوئه به آن عادت خواهید کرد.

شرایط ناگوار ممکن است در هر زمان در جاده اتفاق بیفتد. از مشکلات و تصادفات جزئی تا بزرگ خودرو، ممکن است اتفاق بیفتد. بدون دانستن آداب و رسوم کشور خود می تواند شما را دچار مشکل کند. هنگامی که در یک کشور خارجی هستید، آگاهی از اینکه در شرایط خاص چه کاری انجام دهید، حیاتی است.

اگر هنگام رانندگی در پاراگوئه اتومبیل شما به طور تصادفی خراب شد، باید تا آنجا که می توانید از خط سفر دوری کنید. اگر این امکان پذیر نیست، دستگاه های هشدار دهنده اولیه خود را جمع آوری کنید. مثلث اخطار را در پشت خودروی خود قرار دهید و هنگامی که این اتفاق در طول شب رخ داد، از منحرف کننده های پرتو استفاده کنید تا دید بیشتری داشته باشید. این به سایر خودروها از خرابی خودروی پیش رو هشدار می دهد.

911 شماره خط تلفن پلیس و سایر خدمات اضطراری است. مشکل مکانیکی که تجربه کردید به ارائه دهنده اجاره خودرو خود اطلاع دهید. اکثر شماره‌های تماس اضطراری اجاره خودرو روی صفحه عریض یا نزدیک آن موجود است. اگر می خواهید با مردم محلی صحبت کنید یا ممکن است بخواهید کمک بخواهید می توانید از عبارات زیر استفاده کنید.

• "¿hablas español" - آیا اسپانیایی صحبت می کنید؟
• «هابلاس گارانی؟ - آیا گوارانی صحبت می کنید؟
• " no hablo español " - من اسپانیایی صحبت نمی کنم.
• "Llame a la policía " - با پلیس تماس بگیرید
• "¿Puedo pedir ayuda" - آیا می توانم کمک بخواهم؟
• “Dónde está la estación de policía ” - ایستگاه پلیس کجاست؟

ممکن است در حین رانندگی متوجه شوید، ترافیک ناگهان سعی می کند شما را متوقف کند. ممکن است برخی از قوانین راهنمایی و رانندگی را نقض کرده باشید. در این شرایط هرگز سرعت نگیرید. در عوض، شما باید سرعت خود را کم کنید و به قسمت امنی از جاده بروید، نه اینکه جلوی عبور وسایل نقلیه دیگر را بگیرید. باید از پلیس دلیل توقف خود را جویا شوید و اگر قوانینی را زیر پا گذاشته اید، شدت تخلف را بررسی کنید.

مقامات معمولاً گواهینامه رانندگی، گذرنامه، ویزا و حتی IDP شما را برای شناسایی مناسب می خواهند. به همین دلیل ضروری است که آنها را همیشه در دسترس داشته باشید. هرگز جریمه های خود را در محل تسویه نکنید. حتماً بلیط پلیس را با جزئیات تخلف و جریمه قابل پرداخت تهیه کنید. جریمه در محل در پاراگوئه غیرقانونی است. شما باید جریمه خود را ظرف 14 روز پس از صدور در ایستگاه پلیس یا در بانک تسویه کنید.

فقط تعداد کمی از مردم محلی در پاراگوئه زبان انگلیسی را می دانند و می توانند صحبت کنند. یا می توانید یک یا دو چیز را در برخی از عبارات گوارانی و اسپانیایی یاد بگیرید یا به نقشه خود تکیه کنید، این به شما بستگی دارد. با این حال، پاراگوئه ای ها خونگرم و مهمان نواز هستند، بنابراین آشنایی با آنها آنقدر که تصور می کردید سخت نخواهد بود. اکثر مردم محلی معمولاً به جای نام خیابان ها یا نقاط اصلی به نقاط مرجع قابل مشاهده مانند پمپ بنزین ها، تابلوهای راهنما و برج های آب تکیه می کنند.

اگر فکر می‌کنید دستورالعمل‌های داده شده واضح نیستند، همیشه می‌توانید نظر دوم را بخواهید. مقاماتی مانند پلیس و رانندگان تاکسی نیز می توانند منابع خوبی برای راهنمایی باشند. در اینجا برخی از عبارات اسپانیایی وجود دارد که ممکن است هنگام درخواست مسیر به آنها نیاز داشته باشید.

• «دونده استا ال پارک؟» - پارک کجاست؟
• «راهنمای پدر و مادر؟» - آیا می توانم مسیر را بپرسم؟
• «کومو استاس؟» - چطور هستید؟
• "دوند آمد؟" - کجا بخوریم؟
• "¿dónde está la gasolinera؟" - پمپ بنزین کجاست؟

اگر در منطقه ای هستید که اکثر مردم محلی به گوارانی صحبت می کنند، می توانید از عبارات زیر نیز استفاده کنید:

• "Ere jeý péa" - لطفاً دوباره این را بگویید.
• "Reñe'êkuaápa Guaraníme؟" - گوارانی صحبت می کنی؟
• "Añe'êkuaamichimi mante guaraníme" - بله، کمی.
• "Ndaikuaái la ereséva" - من نمی فهمم.
• "Ehaí chéve péa" - لطفاً آن را یادداشت کنید.
• "هه" - بله.
• «نهانیری» - نه.

کسانی که در سراسر کشور رانندگی می کنند باید بدانند که ایست های بازرسی نظامی و پلیس در حال فعالیت هستند. با این حال، اگر از قوانین و مقررات پاراگوئه پیروی می کنید، این موضوع به شما مربوط نخواهد شد. در طول ایست های بازرسی، مقامات ممکن است مدارک شما را بخواهند تا تأیید کنند که شما به طور قانونی از کشور بازدید می کنید. مدارکی مانند پاسپورت، ویزا، گواهینامه رانندگی معتبر و IDP شما که ترجمه گواهینامه بومی شماست، از شما خواسته می شود.

همچنین باید در صورت مواجهه با شرایط ناخوشایند در جاده آماده باشید. در زیر نکات و شماره های تماسی وجود دارد که باید در هنگام تصادف به آنها توجه کنید.

شرایط ناخوشایندی وجود دارد که در جاده ها می توانند توسط هر دو طرف درگیر حل و فصل شوند. اما در صورت وارد آمدن خسارت به خودروهای درگیر، صحنه را ترک نکرده و با پلیس (911) تماس بگیرید. اکثر شرکت‌های اجاره‌ای برای ادعای خسارت، گزارش پلیس را درخواست می‌کنند. تنها در صورتی می توانید صحنه را ترک کنید که برای درمان اضافی در صورت آسیب به بیمارستان مراجعه کنید.

بر کسی پوشیده نیست که رانندگی در پاراگوئه می تواند برای خارجی ها یک چالش باشد. برخی از مردم محلی قوانین راهنمایی و رانندگی، جاده های آسفالت نشده در اکثر مناطق روستایی و ازدحام ترافیک در شهرهای کلیدی را رعایت نمی کنند. به همین دلیل است که در حال حاضر هنگام رانندگی در پاراگوئه به جای انجام آن در لحظه آخر، آشنا بودن و عادت به این شرایط مفید است.

تصادفات جاده ای در رتبه ششم به عنوان عامل اصلی مرگ و میر در پاراگوئه قرار دارد. در سال 2018، داده های سازمان بهداشت جهانی نشان داد که پاراگوئه 1777 مورد مرگ ناشی از تصادفات جاده ای دارد . وزارت بهداشت عمومی و رفاه اجتماعی پاراگوئه نشان داد که 53.6 درصد از آسیب های جاده ای ناشی از تصادفات موتورسیکلت بوده و پس از آن تصادفات رانندگی با 24.2 درصد قرار دارد. با رانندگی امروز در پاراگوئه و حرکت رو به جلو، خارجی ها باید این اطلاعات را در نظر بگیرند و تمام قوانین جاده را رعایت کنند.

نزدیک به نیمی از وسایل نقلیه در پاراگوئه موتور سیکلت است. در سال 2019، صنعت موتورسیکلت پاراگوئه با فروش 171580 بازار در رتبه 26 جهان قرار گرفت. شما می توانید موتورسیکلت های زیادی را در شهرها و استان های پاراگوئه انتظار داشته باشید. و در حالی که در جاده های پاراگوئه در حال حرکت هستید، مراقب موتورسیکلت های عجله از هر طرف باشید.

در سال 2018، 35.9 درصد از کل خانوارهای پاراگوئه صاحب خودرو بودند. وسایل نقلیه رایجی که در جاده های پاراگوئه خواهید دید، خودروهای جمع و جور و ساب کامپکت و وانت بار هستند. وسایل نقلیه وانت می تواند در مناطقی که جاده ها آسفالت نشده و در وضعیت خوبی نیستند، یک مزیت باشد.

پاراگوئه 14 دروازه عوارض در جاده ملی خود دارد. 12 مورد از آنها توسط وزارت ارتباطات و خدمات عمومی کشور اداره می شوند، در حالی که یک بخش خصوصی دو مورد دیگر را تنظیم می کند. جاده‌های عوارضی معمولاً در ترافیک نه چندان دور از ورودی‌های عوارضی نشان داده می‌شوند. میزان عوارض به نوع خودرو، وزن و تعداد محورها بستگی دارد. این ها را می توان در مناطق مختلفی در پاراگوئه پیدا کرد، زیرا شما از طریق مقاصد این کشور سفر می کنید.

• دروازه عوارضی ترینیداد در نزدیکی شهر Encarnacion در مسیر جاده ملی شماره 6 که به سیوداد دل استه می رود و بالعکس است.
• دروازه عوارضی Iruña در مرز دپارتمان Alto Paraná و Itapúa قرار دارد.
• دروازه عوارض Ypacarai بین شهرهای Asunción و Caacupé قرار دارد. اگر از فرودگاه در پاراگوئه رانندگی می کنید، Luque را در جهت Areguá دنبال کنید، سپس به سمت Ypacarai ادامه دهید.
• Coronel Oviedo در چند متری ورودی شهر Nueva Londres قرار دارد. این شهر تقریباً 137 کیلومتر با آسونسیون فاصله دارد.

دروازه‌های عوارضی که در Coronel Bogado، Tacuara یافت می‌شوند، به احتمال زیاد از دسامبر تا ژانویه، همراه با یکی در Ypacarai، ترافیک سنگینی را تجربه خواهند کرد. درگاه‌های عوارضی واقع در ویلا فلوریدا، سیوداد دل استه، انکارناسیون و کورنل اویدو در ماه‌های آوریل و می ترافیک سنگینی دارند. دروازه‌های عوارضی Remanso و Ybyraró را می‌توان در تمام طول سال با وسایل نقلیه حمل کرد، زیرا در منطقه شهری آسونسیون هستند.

جاده ها در شهرهای پاراگوئه می توانند در ساعات شلوغی مانند هر کشور دیگری با خودروها مسدود شوند. بنابراین باید برنامه ریزی خوبی برای سفر خود داشته باشید. پاراگوئه تقریباً 15000 کیلومتر جاده آسفالته دارد که در شبکه های اصلی که Asunción، Encarnacion و Ciudad del Este را به هم متصل می کنند، یافت می شود. بزرگراه ترانس چاکو تا حدی به پایان رسیده است، جایی که قسمت آسفالت شده به ماریسکال استیگاریبیا ختم می شود.

بیشتر جاده ها در آسونسیون و دیگر شهرهای بزرگ پاراگوئه آسفالت و آسفالت هستند. با این حال، رفتن به مناطق روستایی کشور با چاله ها و سنگفرش ها، رانندگی چالش برانگیز می شود. به جاده های صعب العبور در ماه های نوامبر تا آوریل توجه داشته باشید زیرا در این ماه ها بارندگی ها مکرر است که می تواند باعث سیل در برخی مناطق شود.

به غیر از شرایط منصفانه جاده های روستایی، خارجی هایی که در پاراگوئه رانندگی می کنند باید مراقب رانندگی مردم محلی باشند. رانندگان پاراگوئه ای معمولا قوانین راهنمایی و رانندگی را نادیده می گیرند، به خصوص اگر عجله دارند. بنابراین وقتی در پاراگوئه هستید، بهتر است حالت تدافعی رانندگی کنید. برخی از آنها در طول شب از چراغ های وسایل نقلیه استفاده نمی کنند و این امر باعث می شود که برای سایر رانندگان قابل مشاهده نباشند.

در جاده های خارجی باید به خاطر داشته باشید که با تمام بزرگراه ها و جاده های کشور آشنایی ندارید. برای اطلاعات بیشتر در مورد شرایط رانندگی در پاراگوئه در شب، زیر را بخوانید.

تا حد امکان از رانندگی در پاراگوئه در طول شب خودداری کنید. چندین موتورسیکلت بدون کلاه ایمنی در جاده ها تردد می کنند و برخی از وسایل نقلیه فاقد چراغ هستند. سفر در شب در بزرگراه های حومه شهر مشکل است زیرا برخی از خیابان ها آسفالت نیستند و رانندگی را به خصوص برای خارجی ها سخت می کند.

پاراگوئه کشوری است که هنوز توسط اکثر گردشگران کاوش نشده است. با مقاصد متنوع و فرهنگ داستانی آن، افراد برای کشف و غوطه ور شدن با مردم محلی این کشور آمریکای جنوبی وسوسه می شوند. ممکن است در حین رانندگی در پاراگوئه به مشاغلی در صنایع مختلف این کشور علاقه مند شوید. فصل‌های بعدی را بخوانید و فرصت‌هایی را که ممکن است برای اقامت و کار در پاراگوئه امتحان کنید، بیابید.

داشتن وسیله نقلیه یکی از مواردی است که به گردشگرانی که در پاراگوئه کاوش می کنند توصیه می شود. این به این دلیل است که برخی از مقاصد با وسایل حمل و نقل عمومی قابل دسترسی نیستند و رانندگی خودران نیز به شما آزادی مدیریت زمان را می دهد. گردشگران مجاز به رانندگی در این کشور هستند. فقط مطمئن شوید که هنگام رانندگی در پاراگوئه، ویزا، گواهینامه رانندگی، پاسپورت و مجوز بین المللی رانندگی شما در دسترس باشد تا از هر گونه مشکلی در جاده جلوگیری کنید.

صنعت کشاورزی پاراگوئه 20 درصد از تولید ناخالص داخلی سالانه این کشور را تشکیل می دهد که مسئول اشتغال 45 درصد از نیروی کار آن است. این کشور یکی از تولیدکنندگان برتر محصولات کشاورزی در جهان مانند سویا، استویا، روغن تنگ، ذرت، گوشت گاو، گندم و بسیاری محصولات دیگر است. با صادرات مداوم محصولات کشاورزی به کشورهای دیگر مانند برزیل، می توان برای مشاغلی مانند کامیون برای حمل و نقل کالا درخواست داد.

یک راننده کامیون حدود 1230000 PYG تا 4140000 PYG در ماه درآمد دارد. اما ابتدا باید گواهینامه رانندگی بومی خود را با گواهینامه صادر شده در پاراگوئه با ارائه یک کپی از گواهینامه محلی، آزمایش خون، آزمایش بینایی چشم و در برخی موارد مدرک اقامت خود تعویض کنید. مطمئناً وقتی در پاراگوئه رانندگی می کنید، قبلاً ویزا دارید. با این کار می توانید برای مجوز کار در کشور درخواست دهید و شرایط زیر را فراهم کنید.

• گذرنامه
• پرونده پلیس پاک
• شناسنامه
• گواهی ازدواج یا طلاق
• گواهی پزشکی صادر شده در پاراگوئه
• گواهی زندگی و اجازه اقامت آنها از پاراگوئه
• سوگندنامه صادر شده در پاراگوئه
• سند از پلیس ملی پاراگوئه

اگر می خواهید پس از رانندگی در پاراگوئه فرصت های کاری پیدا کنید، مشاغل در صنعت گردشگری می تواند یکی از انتخاب های شما باشد. پاراگوئه دارای فعالیت های گردشگری مختلفی است، از تاریخ جالب گرفته تا هنر عامیانه منحصر به فرد. محلی ها و خارجی ها دوست دارند برای تعطیلات به مزرعه های روستایی بروند و به قایق سواری، اسب سواری، شنا و پیاده روی بپردازند. آنها به این ترتیب فرصت های شغلی را برای کسانی که به دنبال آن هستند باز می کنند.

در حالی که دانش زبان انگلیسی برای افرادی که می خواهند به عنوان راهنمای سفر در پاراگوئه کار کنند یک امتیاز محسوب می شود، باید اسپانیایی و گوارانی را نیز مطالعه کنند. به این ترتیب می توانید به طور موثر با هر مسافری در کشور ارتباط برقرار کنید. به خاطر داشته باشید که برای کار در صنعت گردشگری پاراگوئه همچنان باید مجوز کار داشته باشید.

اگر قصد اقامت و کار در پاراگوئه را دارید، می توانید برای اجازه اقامت دائم اقدام کنید. پروسه اخذ این مجوز از زمان ارائه درخواست حدود 70 تا 90 روز طول می کشد. متقاضی باید شخصاً مدارک مورد نیاز را تحویل دهد و کارت شناسایی پاراگوئه را پردازش کند. پس از اعطای درخواست، کارت شناسایی شما به مدت ده سال اعتبار خواهد داشت. شرایط لازم برای درخواست اجازه اقامت دائم مانند درخواست مجوز کار است.

اگر می خواهید شهروند پاراگوئه باشید، یک الزام و فرآیند جداگانه وجود دارد. شما باید سه سال در پاراگوئه زندگی کنید، 183 روز در سال را بگذرانید، مالیات محلی، امنیت اجتماعی بپردازید، اسپانیایی یاد بگیرید و حرفه خود را تمرین کنید. شما همچنین باید یک امتحان را به عنوان یکی از الزامات انجام دهید.

Diverse یک کلمه برای توصیف این کشور آمریکای جنوبی است. اگر می خواهید زمانی را با طبیعت بگذرانید، از پارک های طبیعی عجیب و غریب آن دیدن کنید. ماجراجویی در آبشارهای زیبا یا یک سفر فرهنگی در خرابه‌های یسوعی و شهرهای استعماری چطور؟ و قبل از ترک پاراگوئه، کمی چای میل کنید. این نوشیدنی ملی این کشور است.

آسونسیون پایتخت پاراگوئه است و به عنوان مادر شهرها شناخته می شود. پایتخت این کشور که در سال 1537 در دوران رژیم اسپانیا تأسیس شد، قدیمی‌ترین شهر آمریکای جنوبی محسوب می‌شود. آسونسیون با رانندگی در پاراگوئه در حال حاضر به شهری مدرن تبدیل شده است که چندین ساختمان متعلق به قرن هفدهم را در خود جای داده است. و اگر اهل فوتبال (فوتبال) هستید، این شهر میزبان تیم‌های سنتی پاراگوئه مانند المپیا، کلاب لیبرتاد، و کلاب گوارانی است.

1. از فرودگاه بین‌المللی سیلویو پتیروسی، به سمت جنوب در Rampa de Acceso al Aeropuerto Internacional Silvio Pettirossi به سمت Autopista Silvio Pettirossi بروید.
2. از Autopista Silvio Pettirossi به Av Santísima Trinidad در آسونسیون بروید.
3. Continúe Con la Av Santísima Trinidad. به سمت مارتین گویکوچه منندز رانندگی کنید.
4. در Tuichaite Bebidas 9 به راست بپیچید و به Av Santísima Trinidad بروید.
5. به سمت چپ به سمت سن پدرو بروید.
6. در DUNKEL SRL به چپ بپیچید و وارد Teniente Primero Nemesio Quiñonez شوید.
7. در نهایت، به سمت راست به سمت مارتین گویکوچه منندز بپیچید.

در آسونسیون چیزهای زیادی برای کاوش وجود دارد. قبل از اینکه در مناطق روستایی به ماجراجویی بپردازید، از طریق پایتخت پاراگوئه بیشتر بدانید. در زیر می توانید کارهایی را که می توانید در شهر انجام دهید بررسی کنید.

1. گشت در موزه دل بارو
   
   نمایشگاه های این موزه در حومه آسونسیون بیش از 400 سال فرهنگ بومی و تهاجم استعماری را نشان می دهد. می توانید به یک کارگاه آموزشی اسپانیایی زبان یا یک تور با راهنما بپیوندید و پاراگوئه را در یک مکان تجربه کنید. این مملو از هنرهای تاریخی، از جمله کنده کاری روی چوب، سرامیک، مجسمه های مذهبی، و ماسک است.
   
2. شاهد غروب آفتاب در La Costanera باشید
   
   اگر می خواهید زندگی شهری را تجربه کنید و در کنار طبیعت باشید، در La Costanera قدم بزنید و از خط افق شهر، سواحل شنی و بسیاری از پرندگان آبی که خلیج را خانه می نامند لذت ببرید. میل به کمی هیجان دارید؟ می توانید دوچرخه یا تیغه های غلتکی را از فروشندگان کنار جاده کرایه کنید. از مقداری tereré (Yerba maté سرد) لذت ببرید و بعد از ظهر از زیبایی غروب آفتاب لذت ببرید.
   
3. در Mercado Cuatro خرید کنید
   
   شلوغ ترین و پر جنب و جوش ترین بخش تجاری پایتخت را انتخاب کنید. غذاهای محلی را از غرفه‌های غذای خیابانی بچشید و اگر فکر می‌کنید به غذای بیشتری نیاز دارید، از غرفه‌های فروش صنایع دستی بومی و برخی محصولات تازه محلی دیدن کنید. حتی می‌توانید روسری‌های بزرگی را که می‌توانید هنگام بازدید از جاذبه‌های مختلف پاراگوئه استفاده کنید، به دست آورید.
   
4. پاراگوئه اصیل را در لوما سان جرونیمو تجربه کنید
   
   در تعطیلات آخر هفته، مردم محلی به خیابان ها می آیند تا گردشگران را با آهنگ ها و رقص های فرهنگی سرگرم کنند. این باریو یکی از قدیمی ترین شهرها است که خانه های سنتی آن با رنگ های مختلف تزئین شده است که پیاده روها و چشم انداز تپه ای را احاطه کرده اند. در رستوران‌های اطراف باریو، کباب‌های محلی اصیل و غذاهای ماهی را امتحان کنید.
   
5. از Casa de la Independencia دیدن کنید
   
   در پشت دیوارهای کلبه، استقلال از رژیم اسپانیا در سکوت برنامه ریزی شده بود. اینجا جایی است که پاراگوئه ای ها ایستادگی کردند و استقلال کشور را در سال 1811 اعلام کردند. این مکان اکنون یک بنای تاریخی ملی محسوب می شود که اسناد ضروری امضا شده توسط میهن پرستان پاراگوئه را در خود جای داده است. کوچه تاریخی را از دست ندهید که گروهی از پاراگوئه ای ها برای شروع استقلال در پاراگوئه از آنجا عبور کردند.

رانندگی در پاراگوئه از فرودگاه Asunción تا Encarnacion ممکن است ساعت‌های طولانی طول بکشد، اما چه کسی دوست ندارد زیباترین شهر پاراگوئه را کاوش کند؟ Encarnacion عجایب باستانی به خوبی حفظ شده مانند ویرانه های یسوعی را در خود جای داده است. از آنجایی که این شهر یکی از ارزان ترین مقاصد خرید در جهان است، در مراکز خرید به قیمت های عالی دست پیدا کنید. در کارناوال این کشور در سنت های رنگارنگ پاراگوئه غوطه ور شوید.

1. از فرودگاه بین‌المللی گوارانی، به دکتر خوزه گاسپار رودریگز د فرانسیا/روت 2 ادامه دهید.
2. مسیر 6 را به سان خوان دل پارانا دنبال کنید.
3. به سمت راست به دکتر خوزه گاسپار رودریگز د فرانسیا/مسیر ۲ بپیچید.
4. در Agencia NSA Nuestra señora de la Asunción Y EXPRESO GUARANI MINGA GUAZÚ KM 30 به سمت Dr. Juan León Mallorquín/Route 6 بروید.
5. در میدان، از خروجی اول به سمت Avenida Bernardino Caballero/Route 6 بروید.
6. در هتل EUROPA به سمت راست بپیچید و به Padre Bolik بروید.
7. در میدان، از خروجی دوم به مسیر 1 بروید.
8. به مقصد برانید.

برخی از مقاصد در Encarnacion از یکدیگر دور هستند. در عرض یک ساعت می توانید شهر را بگردید. برای چیزهایی که نباید در Encarnacion از دست بدهید به لیست زیر مراجعه کنید.

1. خرابه های یسوعی را کاوش کنید
   
   دامنه مأموریت یسوعیان برای جمع آوری گوارانی های بومی به مذهب خود در این دو سایت میراث جهانی یونسکو در Encarnacion منعکس شده است. La Santísima Trinidad de Paraná و Ruinas Jesuíticas de Jesús de Tavarangué که توسط مبلغان در قرن هفدهم ساخته شد، به عنوان یک جامعه خودکفا برای مسیحیان عمل کرد تا ایمان خود را در انزوا انجام دهند. شما همچنین می توانید شاهد نمایش نور شبانه در ترینیداد باشید.
   
2. به حمام آفتاب در Playa San Jose بروید
   
   چه کسی از یک کشور محصور در خشکی انتظار یک حجم آب را دارد؟ Playa San Jose ثابت خواهد کرد که اگرچه با کشورهای دیگر در آمریکای جنوبی هم مرز است، گردشگران هنوز هم می توانند از فعالیت های آبی پاراگوئه لذت ببرند. با شن‌های طلایی و جذاب ساحل مشرف به رودخانه پارانا، برنزه‌ای زیبا بگیرید. صبر کنید تا خورشید غروب کند. فوق العاده خواهد بود.
   
3. از جشن ها در کارناوال لذت ببرید
   
   اگر بین ژانویه و فوریه به پاراگوئه سفر کنید، به احتمال زیاد شاهد نمایش های رنگارنگ و جشن در خیابان های Encarnacion خواهید بود. این کارناوال که سالانه هزاران نفر در آن جمع می شوند، یک رژه با کالسکه های متحرک، رقصنده ها و نوازندگان به مدت یک ساعت برگزار می شود. کارناوال بیش از یک قرن است که شهر را متحد کرده است و بهترین نمایش ها را در پنج آخر هفته ارائه می دهد.
   
4. مدتی را با خانواده در پارک آکواتیکو وای اکولوژیکو الدورادو بگذرانید
   
   آیا به چیزی نیاز دارید که گرما را غلبه کند و در عین حال ماجراجو شوید؟ شما می توانید هر دو را در این پارک دوستدار کودک در Encarnacion انجام دهید. Parque Acuatico Y Ecologico El Dorado دارای جاذبه های آبی مختلف است، با سرسره های غول پیکر و استخرهای آب طبیعی برای کودکان و بزرگسالان. استخرهای شنا در اینجا دارای فواره‌ها و جت‌های آب هستند که در طول تابستان در پاراگوئه از گرمای سوزان آسایش می‌دهند.
   
5. در Plaza de Armas استراحت کنید
   
   این میدان به قدمت Encarnacion است که به قلب مأموریت یسوعی تبدیل شد که توسط کشیش روکه گونزالس د سانتا کروز تأسیس شد. در طی دهه‌ها، میدان تکامل یافته است و با رانندگی در پاراگوئه در حال حاضر، انبوهی از گل‌ها و درختان، بناهای تاریخی، مسیرها، برکه‌ها و انواع پوشش گیاهی بومی را خواهید دید. این یک فضای استراحت و تفریح برای گردشگران و افراد محلی از تمام روز کاوش در شهر است.

ترکیبی از طبیعت و تاریخ چیزی است که این پارک ملی در Ybycui به کسانی که در ذخایر طبیعی کاوش می کنند ارائه می دهد. در حالی که از تنوع زیستی پارک لذت می برید، همچنین درباره پاراگوئه بیشتر می دانید که چرا برخی از مناطق داخل این ذخیره گاه به عنوان اثر ملی اعلام شده اند. اگرچه به اندازه آبشارهای آمریکای جنوبی نیست، اما آبشارهای زیادی در اینجا وجود دارد که می توانید از آنها لذت ببرید.

1. از فرودگاه بین المللی سیلویو پتیروسی، به مسیر 1 ادامه دهید.
2. Ruta Pirayu - Paraguari و Ruta Ypacaraí - Pirayú را به Mariscal José Félix Estigarribia/مسیر 2 در Ypacaraí ببرید.
3. در Petrobras Ypacarai به چپ بپیچید و به Mariscal José Félix Estigarribia/Route 2 بروید.
4. از کنار تک جنسیت MAKARIO coiffure (در سمت راست) عبور کنید.
5. Ruta Aregua Ypacaraí, Ruta Aregua Patiño, Av. Las Residentas و Autopista Silvio Pettirossi به Rampa de Acceso al Aeropuerto Internacional Silvio Pettirossi در لوک.

بازدید از پارک ملی در Ybycui مستلزم استفاده حداکثری از آنچه طبیعت است. در اینجا لیستی از تمام کارهایی است که می توانید در داخل ذخیره گاه طبیعی انجام دهید.

1. در استخر نزدیک آبشار شنا کنید
   
   شنا کردن یک ذخیره گاه طبیعی در نزدیکی منطقه به دلیل وجود حیوانات و خطر رفتن به طبیعت غیرعادی است. با این حال، شنا کردن در نزدیکی آبشارها یکی از لذت بخش ترین احساسات پس از کاوش در پارک ملی است. در اطراف این پارک 5000 هکتاری بیش از ده آبشار وجود دارد.
   
2. پیاده روی و پیاده روی در داخل حفاظتگاه طبیعی
   
   بیشتر مسیرهای داخل این ذخیره‌گاه به‌خوبی مرتب شده‌اند، و آن را برای گردشگرانی که نه چندان اهل پیاده‌گردی هستند، بلکه می‌خواهند طبیعت داخل آن مکان را تجربه کنند، دوستانه می‌سازد. در طول مسیر می‌توان قسمت‌های تپه‌ای نیز وجود داشته باشد که کاردیو و استقامت شما را آزمایش می‌کند. در طول مدت پیاده روی خود از اکوسیستم های مختلف و پوشش گیاهی طبیعی قدردانی کنید.
   
3. در مکان های کمپینگ چادر بزنید
   
   از آنجایی که شما در حال حاضر در پارک ملی هستید، چرا یک شب نمانید و نسیم سرد را در طول شب احساس نکنید و به صدای جیک و جیک بیش از 300 گونه پرنده گوش نکنید. کمپ ها بسیار بزرگ و سرسبز هستند. این مکان دارای حمام است و اگر می خواهید در شب باربیکیو داشته باشید، میزهای کباب پز و میزهای پیک نیک دارند.
   
4. نگاهی اجمالی به پروانه های رنگارنگ داشته باشید
   
   چه در استخرهای نزدیک آبشار شنا کنید و چه در مسیرهای پیاده‌روی در داخل حفاظتگاه طبیعی، همیشه با انواع و رنگ‌های مختلف پروانه‌ها روبرو خواهید شد. از برخی از گونه های کمیاب پروانه ها که فقط در مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی یافت می شوند، مانند پروانه های آبی مورفو، خوشحال باشید. گیاهان و جانوران داخل پارک ملی Ybycui فقط برای چشمان شما هستند و از دست زدن به آنها خودداری کنید.
   
5. از موزه لا روزادا دیدن کنید
   
   این ریخته گری آهن قدیمی در سال 1854 ساخته شد، جایی که ابزارهای نظامی ساخته می شد، جدای از اجزای کشتی نیروی دریایی نیروی دریایی پاراگوئه که دولت پاراگوئه برای باز کردن تجارت بین المللی به آن نیاز داشت. با این حال، لا روزادا در طول جنگ اتحاد سه گانه بمباران شد و اشیاء جزئی کارخانه آهن را پشت سر گذاشت. در حال حاضر موزه ابزار مورد استفاده در آن زمان و اسلحه های ساخته شده در آنجا را در خود جای داده است.

چاکو حدود 647500 کیلومتر مربع دارد که بین کشورهای بولیوی در شرق، پاراگوئه در غرب، آرژانتین در سمت شمالی و بخشی از ایالت های ماتو گروسو و ماتو گروسو دو سول تقسیم شده است. مردم بومی گوایکورو ساکنان اولیه چاکو بودند که از قرن شانزدهم تا اوایل قرن بیستم در برابر کنترل اسپانیا مقاومت کردند. بازدیدکنندگانی که از اینجا دیدن می کنند از صدها و هزاران گونه گیاهی و جانوری شگفت زده می شوند.

1. از فرودگاه بین المللی دکتر لوئیس ماریا Argaña در Boquerón بخش شمال.
2. بپیچ به راست.
3. در Cajero Itau، به PY-09 ادامه دهید.
4. کمی به سمت راست روی RutaTranschaco بروید.
5. از USF Santa Teresita (در سمت راست) عبور کنید.

گردشگران با زمین وسیعی که دارد می توانند فعالیت های مختلفی را در اینجا انجام دهند. از کاوش در حیات وحش گرفته تا نگاهی اجمالی به تاریخ جنگ چاکو، با شرکت در برخی از فعالیت‌های زیر با گرن چاکو آشنا شوید.

1. از Fortín Boquerón دیدن کنید
   
   این مکان شاهد نبردهای سرنوشت ساز جنگ چاکو است، جایی که پاراگوئه از سال 1932 تا 1935 بر بولیوی چیره شد. این مکان یکی از مهم ترین مکان های تاریخ است و اکنون موزه های بزرگ، بناهای تاریخی مختلف ساخته شده از سنگرهای اصلی دفاعی و سربازان را در خود جای داده است. قبرستان. برای پاراگوئه ای ها، این نقطه عطف مهمی است زیرا ارزش های مهم شجاعت، شجاعت و فداکاری را در خود گنجانده است.
   
2. حیات وحش را در پارک ملی Defensores del Chaco تماشا کنید
   
   این پارک بزرگترین پارک ملی در پاراگوئه است که پوشش گیاهی آن شامل پالو، سانتو، جنگل های کم ارتفاع، بوته های خار و گونه های مختلف کاکتوس است. پارک ملی زیستگاه جانوران شگفت انگیزی مانند جگوار، پوما، جاگواروندی، تیریکا (گربه جفروی)، میمون، چاکوئن پکاری و تاپیر آمریکای جنوبی است. هنگامی که در داخل پارک هستید، نگاهی به Cerro León بیندازید، که دارای یک توده سنگی بزرگ از ده ها تپه است.
   
3. چند پرنده را در پارک ملی ریو نگرو ببینید
   
   20 گونه از پرندگان مهاجر از این مکان به عنوان توقفگاه استفاده می کنند. اکثر آنها مهاجران نزدیک به منطقه هستند. این نوع از مهاجران معمولاً در مناطق معتدل آمریکای شمالی تولید مثل می کنند و به سمت جنوب مهاجرت می کنند. این پارک برای محافظت از اکوسیستم پانتانال و چاکوی مرطوب طراحی شده است. به غیر از پرندگان، تعدادی طوطی وحشی، آهو، جگوار، سمور غول پیکر و یاکارس را نیز ببینید.
   
4. با مردم مستعمرات منونیت آشنا شوید
   
   پاراگوئه در طول دهه های 1920 و 30 از بسیاری از اختلافات مذهبی و سیاسی پناهجویان پذیرفت، اما مجبور شد در غیرمهمان‌آمیزترین قلمرو، از جمله چاکو، بماند. از این رو استقرار منونیت هایی که از تعهد خود برای انجام خدمت نظامی در کشورهای خود فرار کردند. مردم اینجا Plattdeutsch (مشابه آلمانی) و انگلیسی صحبت می کنند. آنها پرورش دهندگان متخصص گاوهای گوشتی هستند و منبع اصلی درآمد آنها هستند.
   
5. شکل هیجان انگیز رالی Transchaco را تجربه کنید
   
   از آنجایی که برای رسیدن به منطقه چاکو ساعت‌ها رانندگی کرده‌اید، می‌توانید در رالی Transchaco نیز به تفریح بپیوندید. مسابقات این موتوراسپرت یک رویداد سه روزه است و گفته می شود که سخت ترین مسابقه در جهان است. رالی Transchaco معمولا در سپتامبر هر سال برگزار می شود. اگر به اتومبیل‌رانی و موتوراسپرت علاقه دارید، مطمئناً نمی‌خواهید این را از دست بدهید.